مهربان چگونه از یاد میروی ؟ وقتی که بر صخره ی وجودم کتیبه ای ؟
 

سخت ترین فعلی که برایت به سادگی صرف کردم ، عمرم بود .
 

از "تو" دلگیر نیستم ، از دلم دلگیرم که نبودنت را صبورانه تحمل میکند !
 

این که من میکشم درد بی تو بودن نیست ، تاوان با تو بودن است .
 

اگر تو را امتحان میگرفتند ، بی شک من رتبه ی اول میشدم ، بس که تکرار کردم نامت را در مرور خاطرات .
 

میترسم کسی بوی تنت را بگیرد ، دلت را بشنود و تو خو بگیری به ماندنش ، چه احساس خط خطی و مبهم ایست این عاشقانه های حسود من .
 

زندگی چرخش واژگان است ، یکی به جرم تفاوت تنهاست ، یکی به جرم تنهایی متفاوت .
 

جناق میشکستیم و میگفتیم یادم تو را فراموش ، امروز تمام استخوانهایم شکسته و هنوز فراموشت نکردم .
 

مهربانتر از من دیدی نشانم بده ، کسی که بارها بسوزانیش و باز هم با عشق نگاهت کند .
 

تنهایم ، اما دلتنگ آغوشی نیستم ! خسته ام ، ولی به تکیه گاه نمی اندیشم ! چشم هایم تر هستند و قرمز ، ولی رازی ندارم ! چون مدتهاست دیگر کسی را "خیلی" دوست ندارم

پشت دیوار کج فاصله ها پنهانیم / غربت دل را به خدا میدانیم / گرچه دوریم ز هم با همه ی خاطره ها / به امید خبری تازه ز هم میمانیم .
 

دلم کار دست است ، خودم بافتمش ! تارش را از سکوت ، پودش را از تنهایی ، همین است که "خریدار" ندارد .
 

هرچه دلم را خالی میکنم باز پر میشود از تو ، چه برکتی دارد دوست داشتنت .
 

دیگر اصلا اشک نمی ریزم ، نمیدانم دارم بزرگ میشوم یا سنگ .
 

تراشکار ماهری شدم بسکه تو نیامدی و من برای دلم بهانه تراشیدم !
 

خسته ام ! نه اینکه کوه کنده باشم ، نه ، دل کنده ام .
 

من بی تو یک بوسه ی فراموش شده ام ، یک شعر پر از غلط ، یک پرنده ی بی آسمان ، یک نسیم سرگردان ، یک رویای ناتمام .
 

با استناد به قانون جرایم رابطه ای ، شما طبق مصادیق مجرمانه به علت دلبری و ایجاد دلتنگی محکوم به حبس ابد در قلب اینجانب میباشید ، دوران محکومیت شما از هم اکنون آغاز میگردد .
 

آن کسی را که دوست داشتم آدم با گذشتی بود ، از من هم گذشت .
 

خوش به حالت آدم ، خودت بودی و حوایت ، کسی نبود که حوایت را هوایی کند